Ergens in oktober 1989 reed ik met mijn Fiat 127 in een naast gelegen dorp van mijn geboorteplaats.
Mijn aandacht ging toen vooral uit naar het meisje welke ik daar zag lopen maar dat terzijde.
Binnen luttele seconden werd mijn aandacht wederom opgesnoept, ditmaal door een rode Alfetta GT die daar stond geparkeerd.
Nadat ik er een aantal keren omheen had gelopen kreeg ik wederom oogcontact met het meisje welke toen gaf te kennen dat de auto te koop was.
Het was haar broer die de eigenaar bleek te zijn.
De volgende dag (zondag) ben ik s'middags in mijn werkkloffie naar de auto toegegaan en deze aan een grondige inspectie onderworpen.
Die zelfde avond nog werd de koop besloten en daags erna werd de auto opgehaald.
De Alfetta GT zag er netjes uit, rondom 4 spaaks lichtmetalen (Crommodora) velgen met goede banden waarbij
de carrosserie was voorzien van een nieuwe rode laklaag.
Het nog originele interieur was compleet wat ik heel belangrijk vond maar moest gedeeltelijk nog worden ingebouwd.
Geen echte slijtage behoudens de bestuurderstoel waar een scheur in zat.
De motor (1800 cc) was opgeblazen en moest worden vervangen.
De versnellingsbak was volgens de eigenaar goed en mankeerde niets.
Verder was de auto voorzien van een dubbele ANSA sportuitlaat
Meer meer.
) vervangen door een 2000 exemplaar.
